در حال حاضر نزدیک به یک هزار کانال تلویزیون اعم از ملی، محلی و بین‌المللی در چین در حال فعالیت هستند. 
 زمانی که نام چین در عرصه رسانه‌ای مطرح می‌شود شاید تنها خبرگزاری شینهوا و روزنامه چاینا دیلی برایمان آشنا باشد و دیگر رسانه‌های این کشور قدری ناآشنا.
شاید یک دلیل آن کمبود مترجم زبان چینی باشد و دلیل دیگر عدم آشنایی رسانه‌های دو کشور از یکدیگر.
در طی 30 سال گذشته برنامه‌های دولت در حوزه فرهنگی، رسانه‌ای و تبلیغاتی به گونه‌ای سیاستگذاری شد که تعداد مخاطبان بیشتری را جذب و با توسعه کمی رسانه‌ها بازار داخلی این صنعت به مرز توسعه یافتگی رسید.
بر همین اساس در طول این مدت تعداد رسانه‌های تصویری از جمله تلویزیون گسترش قابل توجهی یافت و در حال حاضر قریب به یک هزار کانال تلویزیون اعم از ملی، محلی و بین‌المللی در این کشور در حال فعالیت هستند.
استودیو تلویزیون ملی چین در حال حاضر به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی، روسی، عربی، ژاپنی و کره‌ای اقدام به پخش برنامه کرده و رادیوی بین‌المللی چین نیز به 64 زبان زنده دنیا برنامه پخش می‌کند.
گفتنی است همه استان‌های چین دارای سازمان‌های تلویزیون محلی با کانال‌های متنوعی هستند که برنامه‌هایی را به زبان‌های محلی تولید و پخش می‌کنند.
از نکات قابل توجه کنترل شدید فضای مجازی در این کشور است و بسیاری از سایت‌ها از جمله فیس‌بوک در چین فیلتر هستند.
چین در حال حاضر سعی دارد با فیلترینگ هوشمند تا حدودی فضای محیط‌های اجتماعی را تحت کنترل داشته باشد. این کشور در کنار ایجاد دو نهاد پلیس سایبری که به صورت علنی در مراکز پلیس به رهگیری ارتباطات شهروندان مشغول هستند، اقدام به ایجاد ارتش سایبری نیز کرده که به صورت مخفی در فضای سایبری مشغول به فعالیت است.
 در حال حاضر چین دارای یک موتور جستجوگر چینی تحت عنوان «بایدو» است که مورد توجه چینی‌ها قرار گرفته است. این سایت اکنون یکی از پردرآمدترین بنگاه‌های اقتصادی در زمینه خدمات اینترنتی در چین است و مدیر آن نیز ثروتمندترین فرد چین می‌باشد.
علاوه بر آن سایت دیگری به نام «سینا» خدمات مرتبط با ایجاد وبلاگ‌ها و محیط‌های اجتماعی را فراهم کرده است.
 بسیاری از مردم چین به دلیل مشغله کاری ترجیح می‌دهند اجناس و اقلام مورد نیاز خود را به صورت اینترنتی خریداری کنند.
به همین دلیل خرید در چین به صورت اینترنی آمار بالایی دارد.